به سلامتى مربی که هیچوقت منتظر تشکر از شاگرداش نبود واسه زحمت هاش.
به سلامتى مربی که وقتی شاگردش میره وسط میدون نگاهش اون وسطه.
 سلامتی اون مربی که وقتی مسابقات میشه استرس کُل فکر و بدنشو میگیره.
سلامتی اون مربی که هیچوقت منتظر نبود شاگرداش اسمشو یدک بکشن و بگن این مربی ما بود.
 سلامتی اون مربی که هر وقت انتظار داشت شاگرداش براش بهترین باشن ولی جاش گذاشتن.         
سلامتى اون مربی که تو تنهاییش شکست ولی به روی شاگرداش نیاورد.
 سلامتى اون مربی که زیر بار مشکلاتش کمرش شکست ولی هیچکی باری از مشکلاتش برنداشتن.
 بسلامتی مربی که همیشه مقصر بود ولی هیچوقت مورد تشویق واقع نشد.
 بسلامتی مربی که خیلیارو باهم رفیق کرد ولی خودش غریبه شد. 
بسلامتی مربی که برا همه بهترین کارارو کرد ولی هیچکی خوبی هاشو ندید فقط یه بدی رو دیدن.
سلامتی مربی که خودش شکست ولی نذاشت شاگردش بشکنه.
سلامتی مربی که تنهایی باخت ولی نذاشت شاگردش ببازه.
بسلامتی مربی که هیچوقت توقع کادو از شاگرداش نداشت.   
سلامتی اون مربی که همیشه اسم استادش رو با افتخار همه جا پرچم میکرد ولی شاگرداش ...

سلامتى همه مربیان ...

تقدیم به سرکار خانم خسروی مربی با اخلاق